De Grote Baaldag

Hoe een leuke dag is geëindigd in De Grote Baaldag. We zijn vanochtend met de bus naar het centrum van Sydney gereden. De aangegeven reistijd van circa een half uur klopte nu wel. Omdat er diverse wegafzettingen in de stad waren, stopte de bus niet op de goede plek, maar dat was niet erg. Loes en Ton wilde vandaag over de Harbour Bridge lopen (reservering voor het klimmen was niet gelukt). En Jeannette en Jan zijn in The Rocks gaan rondlopen en we zouden elkaar om 1 uur weer treffen bij de werven van Circular Quay. Loes en Ton zijn op de brug nog in een 'pilaar' geklommen waardoor zij een fraai uitzicht hadden over Sydney. Daarna zijn we met de veerboot naar Darling Harbour gevaren want daar in de buurt zouden we The Pitt street mall gaan bekijken. Daar hebben we ons door een taxi naar toe laten rijden, wel zo makkelijk, haha. In de mall zijn Jeanette en Loes gaan winkelen en Jan en Ton zijn ergens wat gaan drinken. Zo gezegd zo gedaan. En toen moesten we terug met de bus. Maar waar stappen we op? Door de afzetting kunnen we niet op de oorspronkelijke plek opstappen. Een taxi bood ook geen uitkomst en na een klein rondje te hebben gereden omdat de chauffeur het ook niet wist, snel uitgestapt. Toen kwamen we in de straat waar we ook waren uitgestapt en 2 buschauffeurs bevestigde dat onze bus ook hier zou stoppen. En toen begon het beetje bij beetje. Er kwamen allerlei bussen voorbij maar niet onze bus. We hadden afgesproken dat we een half uur zouden wachten want dan moest onze bus toch wel zijn gekomen. En ja hoor, vlak voordat het half uur was verstreken, kwam de bus. Maar toen vroeg Ton ineens aan Loes of zij het fototoestel had, want Ton had die niet meer in zijn broekzak zitten. Na een snelle inspectie van tassen en rugzak, moest worden geconcludeerd dat Ton deze in de bar in de mall heeft laten liggen. Omdat de bus er net aankwam was het de keus om eindelijk met de bus terug te gaan of terug te gaan naar de mall. Ton wilde toch gaan kijken of het fototoestel er nog lag of eventueel was afgegeven. De bus maar laten schieten (we wisten in ieder geval wel dat de bus hier stopt) en Ton en Jan zijn teruggelopen naar de mall. Helaas, al onze foto's / herinneringen aan deze mooie en bijzondere reis zijn min of meer verloren gegaan. Nog enkele foto's op de waarbenjij-site en Jeannette en Jan hebben natuurlijk foto's, maar niet alles waar Loes en Ton op staan of zijn geweest. Ondertussen was er bijna een half uur verstreken dus de bus kwam al snel. Afscheid genomen van Esther, Joe en Daniel en terug gereden naar het Novotel aan het strand. Gegeten en in het hotel nog snel wat documenten afgedrukt want die waren Loes en Ton ook ergens kwijt geraakt. Naar bed want de volgende morgen erg vroeg op (half 6) om met het vliegtuig naar Tasmanië te vliegen. Wat een baaldag.